-برای دیدن تصاویر مدرسه اینجا کلیک کنید.

ویژگی های یک مدرسه ی موفق

مدرسه مهمترین مؤسسه آموزشی است، که بیشتر فعالیتهایش صرف تربیت نسل آینده جامعه می‌شود. مدرسه در توسعه و حفظ و حراست از تمدن گذشتگان و انتقال آن به نسل آینده، سهم بسیار زیادی دارد.

لذا می‌توان از آن به عنوان یک مرکز اصلی تعلیم و تربیت نام برد، که نقش بسیار مؤثری را در پیشرفت، سربلندی و خوشبختی جامعه ایفا می‌کند. یک مدرسه خوب دارای خصوصیات و صفاتی است. قسمتی از این صفات مادی و ظاهری هستند، که از جمله می‌توان به موقعیت مکانی مدرسه، ظرفیت و تعداد کلاسها، زمین ورزش، حیاط مناسب، وسایل و امکانات آموزشی و …. اشاره کرد. اما یک مدرسه خوب، ویژگیهای دیگری نیز باید داشته باشد، که این ویژگیها با کار و وظایف مسئولین اداری و آموزشی مدرسه، ارتباط تنگاتنگ دارد، و مدرسه را در جهت رسیدن به اهداف تعلیم و تربیت و سرافرازی جامعه یاری می‌دهد، که در اینجا به پاره‌ای از آنها اشاره می‌گردد:

از آنجایی که دانش‌آموزان، گردانندگان چرخ‌های فعالیت های مختلف و متنوع جامعه خواهند بود، باید برای زندگی در یک اجتماع واقعی تربیت شوند. از این رو فعالیت های مدرسه باید به صورت واقعی و بدور از هر نوع تصنع و ظاهرسازی انجام پذیرد. مدرسه وظیفه دارد حقایق زندگی و واقعیتهای اجتماعی را به همان گونه که در جامعه رایج است، در اختیار دانش‌آموزان قرار داده و حوادث و تحولاتی را که در خارج و داخل مدرسه اتفاق می‌افتند، عیناً و بدون هیچ تغییری برای آنها توضیح دهد. شخصیت کارکنان مدرسه و بویژه معلم از عوامل بسیار مؤثر در هدایت و رهبری دانش‌آموزان است. آنچه بیشتر در مدرسه مورد توجه کودکان قرار می‌گیرد، صداقت و قاطعیت کارکنان آن است. معمولاً دانش‌آموزان از افراد ریاکار، چاپلوس و ظاهر فریب تنفر دارند و اگر در محیط مدرسه با چنین افرادی مواجه شوند، اعتماد و اطمینانشان از مدرسه تا حدود زیادی سلب خواهد شد. در چنین شرایطی ممکن است که دیگر برای کارکنان مدرسه از جمله معلم ارزشی قائل نباشند و گفتار آنان را خالی از اعتبار و غیر قابل قبول بدانند. مدیری که برای حفظ موقعیت خویش در مقابل مافوق خود به تملق و چاپلوسی می‌پردازد و یا در برابر بازرسان اعزامی از اداره به قبول هر گونه ریا و تظاهر تن در می‌دهد و بسیاری از اعمال ساختگی و دروغی را که در روزهای عادی خبری از آنها نبود، به موقع اجرا می‌کند، از نظر شاگردان فردی حقیر و زبون جلوه‌گر خواهد شد و چه بسا ممکن است این دوگانگی و تضاد در گفتار و اعمال مدیر، در رشد عاطفی و روانی کودکان اثر منفی بگذارد.

زیرا دانش‌آموزان از رفتار و اعمال اولیای مدرسه تقلید می‌کنند و به تدریج یاد می‌گیرند، که مانند آنها به دیگران دروغ بگویند، حق را ناحق جلوه دهند، خلاف حقیقت عمل کنند، چاپلوس و متملق باشند و برای پیشرفت در کارهای خود به ریا و تظاهر متوسل شوند.

تمامی کارکنان مدرسه باید اعمال و رفتار شایسته‌ای داشته باشند و به گفته‌های خود جامه عمل بپوشانند، تا بتوانند الگوی مناسبی برای شاگردان باشند. مسئولین مدرسه باید شجاعت اخلاقی داشته باشند، در مقابل وقایع و اتفاقاتی که در مدرسه و جامعه روی می‌دهد، فقط واقعیتها را در نظر بگیرند و به دانش‌آموزان منتقل کنند و حتی در مورد اشتباهاتی که ممکن است از آنان سر بزند، با جرأت حقیقت را بیان کنند و با صراحت لهجه به خطای خود اعتراف نمایند، تا شاگردان نیز از آنها درس زندگی بگیرند و در گفتار و رفتار خود صادق باشند

امید است ما نیز با در نظر گرفتن موارد فوق بتوانیم به اهداف عالی آموزش و پرورش دست پیدا کنیم.